"Takaja żyzń" zaciamka

Żeby nie było, że przerywam w momencie :-)

Miękkie usta włączyły lewarek w moich spodniach, ręce nie słuchały mózgu, a jeśli słuchały, to reagowały po swojemu.

Dorosły facet, a czułem się, jak napalony szczeniak, który musi wsadzić łapy pod bluzkę dziewczyny. Moje już tam były. Nie powinienem, nie mogę, ale chcę i ta chęć była najważniejsza. Zacisnąłem palce na jej piersi i wtedy usłyszałem cichy jęk. Resztki rozsądku zniknęły, zostało pragnienie.

Złapałem ją za pośladki i dźwignąłem, sadzając na blacie biurka i stając między jej udami.

Nie odrywałem warg od niej warg. Wchłaniałem ją przez ślinianki i parłem sobą na materiał okrywający jej kobiecość. Reagowała żywiołowo, lecz bezwolnie, jak myszka zahipnotyzowana przez węża, idąca na pożarcie. Ja byłem tym wężem.

Czułem jędrną pierś i zacisnąłem na niej dłoń, jęk...

Druga wśliznęła się pod legginsy, a palec w zagłębienie między pośladkami, jęk...

Ocierałem się o jej łono powolnymi ruchami, a ona dyszała mi w usta, gniotąc materiał mojej koszuli.

Docisnąłem ją do siebie mocniej, pragnąc wbić się w jej wilgoć i wtedy zamarła z rozchylonymi ustami i... jęk.

Jęk przeciągły, odchylający jej głowę w tył i drapiący paznokciami skórę.

Nie ruszałem się, podziwiając zjawisko.

Oto zjechana słownie, a później zawładnięta fizycznie przeze mnie dziewczyna, jej umysł i ciało reagowała, jak narkomanka na marihuanę. Drżała w moich objęciach, zaciskając uda na moich biodrach i szczytowała.

Zachwyciła mnie i otrzeźwiła.

Pozwoliłem jej ochłonąć, nie ruszając się.

Nie śmiałbym...

ciąg dalszy jutro... (jak ja lubię ten trzykropek, mój ci on!)